2 yaşındaydım henüz senin gibi sakallarıma jilet vurduğumda, kesilmiş suratımla "ben erkeğim" diyip de ağlamadığımda.
işte baba ben o gün öğrendim ki "ben erkeğim"
hep güçlü olmalıyım, mücadele etmeliyim ve kazanan "ben" olmalıyım.
erkeğim ya, duygularımın filizleneceği "can noktalarını" baltalamalıyım,
ağlamamalıyım çünkü!
baba taşıyamıyorum bu yükü...
reddediyorum güçlü olmayı,
her sarhoş olduğumda yaptığım gibi,
kızımdan beni ayırdıkları ilk günkü gibi,
annemin dizlerine başımı koyup salya sümük ağlamak istiyorum baba...
yağmurlu bir gün bu gün...
buz gibi sulara bıraktım kendimi,
sarhoş değildim ama gözlerimden süzülen yağmur damlaları çok tuzluydu be baba...
