Kafam rahat şekilde bütün bir gün boyunca mahallede bisiklet sürdüğüm zamanları, küçüklüğümü özledim.
Hayatımda aşık olduğum tek kişiyi özledim.
Yıllar önce ölen, şimdiye kadar beni en iyi dinleyen canlı olduğu şüphesiz olan kaplumbağam Alica'yı özledim.
Derslerime çalışmadan yüksek notlar alabildiğim eski okul hayatımı özledim.
Kitap okumaya vaktim olmasını özledim.
Yazı, Marmaris'i, denizi özledim.
Resim yapmayı özledim.
Uzakta olan birkaç arkadaşımı göresim var, sanırım onları özledim.
Bir de küs olduklarım, arama mesafe koymak zorunda kaldıklarım, sizlerle eski günlerimizi özledim.
Ama en çok; tek sorunumun annemin dondurma almama izin verip vermemesi olan günlerimi, yani küçüklüğümü özledim.
