Sevgili salatalık,
Mevsimin geçti. Ama hala güzelsin. Hala seni yemek istiyorum. Kavuşamadığımız için mutsuzum, sen de mutsuzsun biliyorum. Sadece senin dilin olmadığı için söyleyemiyorsun beni özlediğini. Aslında ben de söylemiyorum. Aramızdaki bu telepatik özlemden dolayı rüyalarıma giriyorsun, gittikçe artan bir istek duyuyorum sana karşı.. Yaşadığın o tarlalara gidebilsem keşke, belki orada karşılaştığımızda hazır olmasan bile benim olurdun. Ama olmuyor. Uzaklarda senin tarlalarında kaybolmaya cesaretim kalmamış be salatalık. Sensiz olmuyor sanıyordum, oluyormuş ama çok tatsız oluyormuş minik yaratığım benim. Keşke en yakın zamanda birbirimizi bulsak da hiç ayrılmasak..
Seni seviyorum.
