2000lerde çocuk olanların anlayamayacağı türdendir. sokaklarda saklambaç oynayan, arabaların alarmlarını çaldırıp kaçan, çok ses yaptığı için mahalledeki teyzelerden kafasına bulaşık suyu yiyen, gece olduğunda toplanıp kendince cin hikayeleri anlatıp tırsarak eve dönen mutlu çocuklardık. şirinlerin, pinokyonun sansürsüz haline yetiştik, tasolarımızla kapıştık, sporcularımızı yarıştırdık...ve teknoloji kirletemeden çocukluğumuzu, hapsedemeden bizi dört duvara biz büyümüştük...
