5,5 ay samsun sahra sıhhiye'de günde 3 saat uyku hayalken, tahtam sikilmiş benim, farklı baksalar neyime, bakmasalar neyime.
s klasse mercedes ile kışlaya bırakılan doç. dr. adamları, yüksekova'ya asteğmen yapıp gönderdik kaç kere.
biri bile demiyordu ki, parası neyse verip yapalım, diyorlardı ki vazife vazifedir. hep meme büyütecek değilim, plastik ve rekonstrüktif adamım, suratına şarapnel patlamış genci de düzeltmem lazım.
sızlananlar hep, ulan bedelli çıksa gitmeye para yok, diyenlerdi.
herkes bir değil ki kuzum.
ama vazifeyi de, vatanı da satın alacaklar, satacaklar yok mu? onlar her şeyi satın alınabilir sanarlar, kültürü de satın alabileceklerini, adamlığı da, dini de, imanı da.
işte bu benim uykusuz gecelerimin hesabıdır sorduğum ki, canını verenin yanında o da fasaryadır.
vicdani red taraftarıyım aynı zamanda. o ayrı mesele, ezberden vatan millet sakarya söylemine girecek de değilim. lakin, o parayı kazanmak için, din- siyaset- tarikattan yararlanıp semirmiş, ümmet, muhammed, millet bas bas bağırmış, vatan elden gidiyor, diyerek oturduğu yerden ahkam keserken semirmiş adamlar için çıkmadı mı bu bedelli?
çıktı.
velhasıl, sözümün özü şu:
ben kendi içimde, farklı bakış açıları gözlemliyorken,
