iz bırakan kitap cümleleri

entry8051 galeri ses1
    2146.
  1. o gider gitmez eski iç rahatlığı buldum.direncim kalmamıştı, kendimi yatağa attım.sanırım uyumuşum.gözlerimi açtığım zaman gözüme yıldızlar doldu.kır sesleri bana kadar yükseliyordu.gecenin kokuları,toprak ve tuz kokuları şakaklarımı serinletiyordu.bu mahmur yazın olağanüstü erinci,yükselen bir deniz gibi içime doluyordu.o anda gecenin sınırında vapur düdükleri ötmeye başladı.bunlar artık hiç umrumda olmayan bir dünyaya giden vapurları haber veriyordu.ne zamandır ilk kez olarak anacığımı düşündüm.hayatının sonunda niçin bir nişanlı edinmişti,niçin hayata yeniden başlıyormuş gibi oyunlara girişmişti,anlar gibi oluyordum.orada,orada da birtakım ömürlerin sona erdiği bu ihtiyarlar yurdunun çevresinde de akşamlar,hüzünlü bir savaş aralığı gibiydi.anacığım,ölümün eşiğinde,kendini orada serbest ve her şeyi yeni baştan yaşamaya hazır hissetmiş olmalıydı.kimsenin,kimseciklerin onun arkasından ağlamaya hakkı yoktu.ben de her şeyi yeni baştan yaşamaya kendimi hazır hissettim.sanki bu büyük öfke beni kötülüklerden arındırmış,umuttan kurtarmıştı,işaret ve yıldızlarla yüklü olan bu gecede kendimi dünyanın tatlı kayıtsızlığına açıyordum.dünyayı kendime bu kadar eş,bu kadar kardeş bulunca anladım ki eskiden mutluluğa ermişim.hatta hâla da mutluydum.her şey tamam olsun,kendimi pek yalnız hissetmeyeyim diye,benim için artık,idam günümde bir sürü seyirci bulunmasını ve beni nefret çığlıklarıyla karşılamalarını dilemekten başka bir şey kalmıyordu.
    -son-
    albert camus- yabancı
    0 ...