soğuk gerçekten bu portakallar mehmet abi , ohoooo sende süt çocuğusun be aslanım !
evet biraz öyle ama abi yinede öyle olduğunu göstermemeliyim diyorum içimden ,annemin sarılıp öptüğü o ellerim, mehmet abi ellerime bakıyorum çatlamış , içleri kir !
arkadaşlarım denizde yüzerken ben onların eşyalarının yanındayım kumların üstünde oturuyorum kalitesiz kot pantolonumla ,çoraplarımı çıkardım abi kumda yürümek sinirleri gevşetiyor yalanındayım ve birde küçükken babam denize atmış ondan korkuyorum yalanında
mehmet abi sen söyle senin yanındaydım yaz tatillerinde denize fırsatım olmadığını abi söyle!
hani abi pazara koministler gelmişti hatırladın mı ? herkes eşit olur falan kadarını anladığımız bir şeyler anlatmıştı , ben '' ne güzel birşey bu ! artık evinin o karanlık köşesinde çocuklarına bu akşam ne götüreceğini düşünmekten mahvolmuş o adam olmaz artık '' demiştim , siz bana kızmıştınız dinsizlik var bunun içinde diye
bilmiyorsunuz ama o adam babamdı,gerçek değildi belki anlattıkları ama yinede güzeldi, be mehmet abi ! daha 4 yaşlarımdaydım ,akşam kaçtı bilmiyorum ,babam işteydi. gelmediğini biliyorum daha makine sesleri arasında kızışmış sinirli sesisini duymamıştım ,annem mi ? o hurma yıkıyordu ,yağcı caferin bizden bir sürü para alıp, zorla kiraya verdiği tek odalı döküntü evinde,(biliyormusun bazen o evin önüne gidiyorum) ,neden yıkıyordu o hurmaları bilmiyorum !
ama o anı unutmam ki ;canım yavrum neden kalktın dedi. gecenin yarısıydı tahminim ! anne dedim tüm yaşadıklarını,çilelerini anımsayan bir ihtiyar gibi ağlmaya başladım. ama belki henüz 4 yaşındaydım. o biraz daha fazla para verip kırılmaz bu diye sevinerek aldığı mavi leğenin, arkasındaki anneme bakıyordum ,eski sarı ışıklı ampulun yarı aydınlattığı odada gözlerim ıslaktı ,annem dua gibi ,o sözü tekrarladı allah çalışana verir yavrum !
yaz da gelirdi tabi ,o tek odalı tahtakurulu evimize 4 kardeş yanyana yatarken ,annem en büyük abime sen dışarda yat derdi bazen! çok korkardım, hemde nasıl korkardım sanki beni dışarı atmışlar gibi ! köpek sesleri vardı sokaklarda ,4 yaşındaydım ,korkardım , abi dur gitme diyemezdim ,çok sonra öğrendim abimin kapının arkadındaki küçük arada yattığını.
kapıyı çaldım,hızla sırtımı döndüm ,doğunun ücralarından gelmiş, çok çocuklu ve şimdi onun o zamanlar aslında genç bir kadın olduğunun farkına vardığım annem ,kim o diye bile sormayı öğrenmemişti belkide !
o genç kız açtı kapıyı tanıyamadı beni , üstümde öğretmenimin verdiği sarı ceket vardı ,elim kalbimde ağlamaklı ifadeyle dönüverdim, anne kalbim ağrıyor dedim , dur yavrum neyin var dedi ,kalbi fırlayacaktı heyecandan biliyorum , beni mutluluktan uçuran yeni ceketi görmedi bile , bende telaşlandım korkudan elimi indiriverdim ,kırmızı kurdelemi gördü anlamını bilmiyordu ama bunu düşünmeden anne
ben okumaya geçtim !!
ceketime bak !!
sıralayı verdim kökeni ,zenginliği ne olursa olsun mahsumiyeti ortak dünya çocuklarından herhangi biri gibi.
hakkında hiç birşey bilmediğimiz korkularımız vardı! tüm kötülüklere bir yalvarıştı ! masumlara,bizlere dokunma feryat ,figanıydı tüm yaşanmışlıklar...
annem masumiyet savunma mekanızması geliştirmişti, çatısının altında senelerce yaşamıştık .
derken parmak kaldırdı , ekrem söyle dedim orda size iyi para veren bir öğrenci için burda 20 kişiyi bırakacakmısınız dedi. gözlerim ellerimde kaldı.
azalmıştı çatlaklıklar kir de yoktu hayal ettiğim gibi olmadı ters çevirdiğim süpürge ,bağlama olmadı ,hiç çalmadım ,elime bile almadım , annemin sonraları iş için aldığı singer dikiş makinesinin altındaki direksiyon diye çevirdiğim daire , lüks bir araba olmadı, çalıştım anne !!
inan seni çok seviyorum ama anne kimse birşey vermedi !
o kapının önünde elim kalbimde sana süpriz yaptıktan sonra herşey için umutlarımıza umut kattığımız gün,hani mutluluktan uçuyorduk hatırladın mı anne ben sınıfın son okumaya geçenlerinden biri olmuştum aslında anne biliyorsun ! ceket birinin eskisiydi...
unutmadım seni mehmet abi ,kandırdılar bizi abi bir böceğiz diyorum kendime ! bildiğimiz bu kapitalist düzen içerisinde en önemli metayı para yapmış ,güç ve sermaye sadece üretimde bir yer edinilmesinin yanı sıra insanlara toplumsal statü de kazandırıyor
var olan sistem bu temel öğeler çerçevesinde geliştiği için saygı payesi biçilen tüm meslek gruplarını yok etmiş öğretmenler,doktorlar,hemşireler ücret karşılığı çalışan bir işçi haline gelmiş
bu gün 24 kasım vefat eden betülün de öğretmenler gününü kutluyorum ..
ben mi ,van da düşünmeden yaşamaya çalışıyorum ,loto alıp, bakmıyorum en anlamsız umutları besliyorum , oyuncakçılar abi dünyada oynayan sizlersiniz dediler..
