talihi kara yurdumun benzi kara insanlarının makus kaderidir fakirlik. bu ne 20 yıl öncenin, ne 50 yıl öncenin kaderidir. cumhuriyet kurulmadan önce de, kurulduktan sonra da, içimizi kurşun kurşun delen dizelerimiz vardır bizim. cumhuriyetten önce yakmışız türkümüzü ;
" zenginimiz bedel verir, askerimiz fakirdendir " göç göç, olmuş içimizdeki yaralar, giden gelmemiş yıllarca yemen ellerinden. ağalarımız , beylerimiz, zenginlerimiz, göz dikmişler kadınlarımıza kızlarımıza, "çocuklarımızın kardeşleri" olmuş isimlerini bilmediğimiz, ama bükmüşüz boynumuzu çekmişiz içimizi, ne diyelim ağam ; " fakirlik bizde kalsın". ve anadolu'nun çocukları şimdi olduğu gibi o zaman da paraları olmadığı için, rezil, namussuz ve boynuzlu olmuşlardır.
ağalar !! kapınız da köpek olalım size, siz ölmeyin biz ölürüz, canımız satılıktır emrinize, çok etmez zaten ama bedelini siz verin. tarlalarda çalışmaya gelmişiz, servetinize servet katmaya, düşmandan canınızı korumaya ;
cumhuriyet ilan edilmiş, kore yolları görmüş bizi. çok uzaktan selam göndermişler, hadi gelin ölün diye. fakir adam ölmesinde neylesin, "köleliğiniz ölümdür zaten bize" demişiz, düşmüşüz yollara. çok ölmüşüz, kalanlarımız topal ölmüş, her köye bir topal düşmüş topraklarımızda. siz bu sefer köylerinizde çıkıp holdinglerinizin başınıza geçmişsiniz, gözlerimiz kör olmuş dokuma tezgahlarında , bayrak dokumuşuz o dokuma tezgahlarında sizlere, bayrağın parasını size, bedelini bize uygun görmüşler. her gidişimiz ölüm olmuş, ve sizler sağolun bizi "bedel"siz bırakmamışsınız, biz canımızı, siz verginizi eksik etmemişsiniz.
haydin ölelim dostlar paramız kadar ölelim !!!
iş bu yazı, anadolu toprakların da sefil olduğu için ölenlere yazılmıştır.
