tahminen 4 yaşlarındayım sıcak bir yaz günü. annem çamaşır yıkıyor. fakat 90 lı yıllar olduğu için tam otomatik çamaşır makinesi henüz yok evimizde. onun yerine merdaneli denilen yarım otomatik makineden var.
çamaşır yıkanırken izlemek inanılmaz zevkli bana göre. ama annem devamlı beni makineden ve de çamaşırdan uzak tutuyor. canım benim biliyor çünkü kızının ne belalı olduğunu.neyse efenim, annem makine içinde yıkanan çamaşırları aldı sıra sıkma işleminde geldi. dönen iki rulo arasına çamaşırı sokuyor diğer taraftan, sıkılmış çamaşır leğene düşüyor.
allahım deli oluyorum annem makine başından ayrılsa direkt olaya müdahale edip makineyi ele geçiricem. boyum çamaşır makinesinden bile kısa olduğu için içinde dönen şeyi de göremiyorum. annem gitsin diye beklerken, bingo! kapı çaldı.
hemen banyo taburesini aldım, üstüne çıktım makinenin içinde ne var diye incelemeye başladım. bu arada makine hala sıkma ayarında çalışıyor. baktım içinde demir fırıldak gibi bişey var çok değişik inanılmaz bişey bu neler geçiyor aklımdan neler. gözüme devamlı dönen iki rulo takıldı. bu daha eğlenceli görünüyordu. hemen leğende bi çamaşır aldım sıkması için ruloya uzattım ve de film koptu.
evet attığım çığlığa annemin gelmesiyle dehşet içinde bana bakmasını hala hatırlıyorum. iki merdane arasına sıkışmış bir kol,hala çalışan bir makine, tabureden düşmüş makine de asılı kalmış bir adet ben!
parmaklarım ve de kolum değişik yerlerden sanatsal olarak kırıldı.
beni makineden kurtarmak için komşu murat amca makinemizi bozdu.
annem 1 hafta sinir ilacı kullandı.
bi daha asla makineye yaklaşmadım demek isterdim ama hayır akıllanmadım. her boş vakitte o makineyle oynadım. ne zaman ki eve tam otomatik makine geldi işte o zaman bütün oyunlarım sona erdi. *
