kendime çok yakın hissettiğim, bana şiirleri, yazıları, herşeyiyle çok samimi gelen, türkiye'nin yetiştirdiği en büyük değerlerden..
'memleketimden insan manzaraları' kitabını okurken, her mısrada, her kelimede " ya nasıl bu kadar sade olupta, bir o kadar çok şey anlatabilir" diyerek kitabı onlarca defa okumuşumdur. Her okuduğumda kelimeler, cümleler, günlerce aklıma takılıyor.
doğum günü kutlu olsun, iyiki doğmuş bize şiiri sevdirmiş..
"bir vapur geçer varna önünden,
oy karadeniz'in gümüş telleri,
bir vapur geçer boğaz'a doğru.
nazım usulcacık okşar vapuru,
yanar elleri..."
Vatan hasreti daha sade, daha sıcak, daha samimi anlatılamazdı heralde...
