bir komunistin yazabileceği günlüktür. örneklendirmeyi deneyeceğim.
günaydın günlük,
bugün yatağımdan kalktım kahvaltı edecekken birde ne göreyim, evde peynir yok. hemen üzerime nike eşofmanlarımı çekip a101'e doğru yola koyuldum. bimden asla almam onlar kapitalist falan. ayağımda ki adidas ayakkabıyı söylememe gerek yok sanırım çok havalı. şimdi diyeceksin günlük, neden a101den alıyorsun peyniri bakkaldan açık alsana, ama bakkalda ki peynir sağlıksız olabilir. neyse muratbey peynirimi aldım kasiyere sistemi sorgulayıp sorgulamadığını sordum. "beyim benim işim para alıp vermek bunun neyini sorgulayım" dedi. işte bu kadar darlaştırılmış beyinlerimiz ey günlük.
kahvaltımı ettim yola koyuldum. okulda bugün yine broşürler dağıtarak insanların beyinlerini açacağım. her zaman derim ya parasız eğitim, yemek yiyelim devlet versin, sınıf ayrımı kalmasın, burjuvalara hayır. başka insanlarada aşılayacağım. bugün her zamanki gibi sakalımı kesmeden gideceğim, üzerime che'nin resmi olan bir tişört giydim, altta nike eşofman onun altında adidas. yakıyorum yeaa.
broşür dağıtırken biri geldi ve faşist olarak nitelendirdim. bıyığı vardı. biraz restleştik. kıt beyniyle tabiki harç yatıracaksınız. sizin devlete ne faydanız var ki onunda size olsun dedi. hemen dövmeye kalkıştık güvenlik aldı elimizden.
yemekhanede propaganda yaparkende o güvenliklerle restleştik ve hemen gerekeni söyledim. sen kapitalist ve emperyalistlerin uşağı ve köpeğisin.
aslında ekmek parasının peşinde olan o işçi kardeşimiz bana duymam gereken sözleri söyledi " ben ekmeğimin köpeğiyim, sen kıçında ki kapitalist nike eşofmanı ayağında ki adidas ayakkabısıyla komunistlik naraları atmaya devam et. ben kendi hakkımı kendim savunurum."
göt oldum günlük. artık broşür dağıtmıyorum. sakalları kestim. hemen mübarek insan olucam, cemaat-i mümin olucam. fetoş efendiye sığınıcam. amin günlük amin.
