kisaltmalari ve onlara ait aciklamalariyla insanda okurken muzur bir gülümsemeye neden olan güzel ötesi emrah serbes kitabi. ayrica kitabin veya dizinin gercekten de dialoglardan dolayi bu kadar tat ve zevk verdigini degil de (amirim hic konusmuyor nerdeyse) , karakterlerin karakter özellikleri ve özellikle emrah serbes'in üslubunun bu konuda asil etken oldugunu gösteren kitaptir. ki bana sürekli "emrah serbes sen naaaapmissin yeaaaa" tepkileri verdirmistir. ve cok üzüldüm erken kaybedenlerden sonra kitabin gelmemesine (yazi okumayi sevmem, kitap adamiyim ben.)
ne diyorduk "son hafriyat" ...abi okunur yani. sebep belirtmeye bile gerek yok aslinda. ya okursun ya da okumazsin ama okursun. öyle bir kitap.
