ben bu adamın ne dediğini anlamıyorum, ne söylediğini, ne çaldığını, ne anlatmaya çalıştığını... ve bunu beğenen insanları da anlamıyorum.
neden? yüzünde gereksiz bir acı olduğu için yıllardır gülmüyor muyuz küçük emrah'a? acı çekmek, hele aşk acısı çekmek bizlere artık bayat gelmiyor mu? orada burada gördüğümüz herkesin, ama herkesin aşk acısından bitap düşmesi falan sıradan gelmiyor mu? e hal böyleyken bu adam ağzının içinde yuvarlayarak söylediği şarkıları, çalmaya çalıştığı gitarından çıkan saçma sapan tonlamaları nasıl oluyor da hayranlıkla dinleyebiliyoruz?
şarkıya girdiği andan itibaren psikolojimi bozuyor bu adamın sesi. aşırı kasvetli ve aşırı yapay... alkolik bir havası da yok değil ama o beni pek ilgilendirmiyor o yüzden o konuya da girmek istemiyorum ancak gözümden düşüren bir detay. yani tamam dertli olabilirsin, derdini bu şekilde yansıtıyor olabilirsin ama bu kadar bariz bir şekilde bir "öldüm gömen yok" havası ile yapmak zorunda mısın? değilsin.
şimdi bu adama yavşaklık yapan arkadaşlar çıkıp "ama nasıl anlatsın acısını bu şekilde anlatmak zorunda" diyecekler, onlara da bir nebze olsun cem adrian öneririm. o adam kadar harika söz yazabilen bir insan görmedim ben, halil sezai bir parçasını söyledi cem adrian'ın, sözlerden utandım lan! harbiden utandım, bu kadar berbat hale getirilemez o şarkı... hayır sözler zaten vurucu, bir de o sözleri ağlak ve kasvetli bir ses tonuyla okursan insanları intihara sürüklersin ki bu senin etkili bir şarkıcı olduğunu değil kötü bir şarkıcı olduğunu gösterir. ama sanırım bu konuda halil sezai'nin yapacağı bir şey de yok, gençler (15-22 yaş arası bayanlar) bu tür saçmalıklardan hoşlandığı için bu adam hakkında bu kadar yavşaklık türedi...
bu arada incir reçeli filmindeki oyunculuğu güzel ancak film boktan. onu da ayrıca yazarız başka bir entride...
