itiraf:
ramazan ayında camiye teravi namazı için gitmek çocukluk zamanımın komik karelerindendir. camiye sadece gülmek ve kadrolu yaşlı teyzelerin bize cırlamasını dinlemek için giderdik. bayanlar caminin ikinci katında perdelerle çevrili küçük bir bölmede namaz kılardı. perdelere dokunmak kesinlikle yasaktı. yine bir gün güle oynaya namaz kılarken yanımdaki arkadaşımın beni itmesi ile yandaki teyzenin üstüne düştüm. teyzenin bacaklar perdeden fırladı imam hariç aşağı kattaki erkek cemaatin hepsi yukarıya baktı. aynı anda güçlü bir bayanın da yardımı ile kadını içeriye çektik. selam verilir verilmez caminin kapısına konmamız ile o ramazan ayıında hem yemek hem de teravi orucuna girmek zorunda kaldık. ama nereden bilebilirdim ki perdelerin orada demirlik olmadığını?
