genelde durum böyle olmuştur. siz ne kadar efendi olursanız, doğru düzgün bir adam olmaya çalışırsanız, severseniz, saygı duyarsanız, ağlatmaz ama ağlarsanız, peşinden koşturup mutlu etmeye çalışırsanız, özlerseniz, merak ederseniz, onun için endişelenirseniz, hayatında göremeyeceği kadar severseniz, kendinizi ona bırakmaya karar verirseniz tekmeyi yersiniz.
kadınlar ağlamayı severler. sonra yeni tanıştığınız bir kız utanmadan karşınıza geçip artık erkeklere güvenemiyorum dediğinde, ya bir siktir git dersiniz. içinizdeki efendi çocuk ölmüştür. çünkü o kadın kim bilir sizin gibi kaç efendiyi öldürüp itlerin peşine düşmüştür.
güzel bir şarkı da vardır bu konuyla ilgili. şarkıda "gönlünü gün edeni sevmez sevda, ister hep onu üzeni" sözü geçmektedir. anlayacağınız,
efendi çocuklar sürekli reddedilmez, sadece bile bile intihar eder.
