uyku düzenim yok, ne gündüzden anlıyorum ne geceden. aptal bir ruh hali içinde aylardır debeleniyorum. çevreme iyi görünmek için kendimi kasmaktan bıktım. sorumluluklarım var evet ama oraya buraya koşturmaktan yoruldum, kendim için bir taş koyamadan yoruldum bu hayattan. neden bu kadar güçsüz kaldım bilmiyorum, bu çaresizlik beni acayip asabi çekilmez biri yaptı farkındayım kendimden soğudum. insan kendini sevemeyince başkasını nasıl sever dimi sözlük?
