kaç yaşında olursan ol büyüdüğün büyümek zorunda kaldığın andır. tarif edilemez .. zaman herşeyin ilacidir sözünün ne kadar boş olduğunu anlarsın.gün geçtikçe acın azalacağına daha da tazelenir ama asla kaybolmaz. yüreğine oturan ağırlık asla kalkmaz sen o ağırlıkla yaşamaya çalışırsın . telefonundan numarasını bilemezsin ve bir sorunun olduğunda ilk aklına geleni arayamazsın çünkü artık yoktur. bayramlarda babalar gününde baban diye buz gibi bir taşa sarılırsın toprağını sever okşarsın üşümesin diye üstünde çiçekten örtü örtersin sonra eve dönüp boş bıraktığı koltuğuna bakıp ağlarsın. yıllar geçer ama unutamazsın alışamazsın
