şimdi, bahçeli'nin kükreyişlerinden zamanında insanlarımız yaptı sen de yapacaksın mantığından başka bir şey bu. öncelikle bunu değerleyelim. vicdani ret, nevi şahsına münhasır bir hak. evrensel kriterler içinde, insancıllıktan uzaklaşmamış bünyelerin fikirsel altyapıyla desteklediği bir olgu. askerlik kurumu içinde yer almayı reddetmek. hani atıp tutup o zaman bunlar vatan hainidirler mantığı bireysel özgürlükler babında baktığımızda elde kalır. nevi şahsına münhasırlıktan kastım bu! türkiye'de anayasal bir hak olarak görülmemesi ayrı konudur da benim aklıma gelen bu hakkın olması gerekliliğinden de öte, toplum içindeki yapmış- yapmamış dayatısının bir nevi ötekileştirmeyle vuku bulup toplumsal baskı çerçevesinde yeni bir sınıf yaratacağı realitesi. yani devlet eliyle fişlenmek, sosyal çevrede ötekileştirilmek gibi sosyal argümanlar işin içe sinmeyen tarafları. değişik bir sınıf vicdani retin onaylanmasından sonra söz konusu olabilir. çünkü biz toplum olarak askerlik anılarımızla insanları bezdirmeyi, anlattıkça anlatmayı seven insanlarız. bunu bir övünme eşiği olarak aktarıyoruz. dilimizde tüy bitiyor, ama seviyoruz bu işi. askerliğini yapmayanlara kız vermediğimiz gibi ortaya çıkabilecek küçümsemelerin/ hor görülmelerinde düşünülüp tartılması gerekiyor.
ne demiştik kişi askerlik kurumunda yer almayı redderek (bunu da kendince aklı selim argümanlara dayandırarak)özgürlüğü babında böyle bir karar alabilir. bu toplumsal dayatıları, baskı şekillerini de aşan bir özgürlük anlayışıdır. burada vicdani retle askerliğini yapmayan insanların devlete hizmeti kamu görevlisi olarak yapabilmeleri akla yatkın bir önerme. kendi bölümünce ilgili olduğu branş babında devlete hizmet verilmeli ve kişiler bu zorlama duygusundan arındırılmalıdır. en kritik nokta toplumsal dayatı şekillerinden öte, devlet eliyle fişlenmek. ileride devlet işlerinde bu mevzudan doğan sıkıntılar yaşamak ve yaşatmak...
bunlara bir çözüm yaratabilirsek, vicdani ret bir insanlık meselesi olarak özgürlük ritüelinden doğan olması gereken bir haktır. bundan önce, vicdani ret başlığında yazmamışta olsam derdimi vicdani retle ilintili diğer başlıklarda yansıttığımı düşünüyorum. burada terörden bağımsız bir insanlık hakkı olduğunun altını çizmiştim. bunların altına gene imzamı atarım. fakat bu vicdani retle oluşabilecek yeni sınıf oluşumu, devlet eliyle fişlenmek ve kamu hizmetinin ayrıntılarının şekillenmesi lazım. yoksa yüzeysel kalır bu derin konu!
''askerlik kurumu dışında da devlete rahatlıkla hizmet edilebileceği unutulmamalı! hem de istediği hakim olduğu dalda, zorlama olmadan.'' altını koyu kalemle çizelim şöyle.
