evet daha önceden de yazmış olmam lazım. uzun zamandan sonra yine bir şeyler çiziktirmek istememin sebebi de bu olgu. niye kanser dedim, özellikle platonik denen boka sardınız mı gerçekten de kanser gibidir. kalpten bir başlar, o habisleşmiş hücreler beyne doğru yayılmaya başlarlar. artık o kalbi taşlaştırmadan, ya da o kişiyi tamamiyle hayatınızdan çıkarmadan o kanserden kesinlikle kurtulmak kolay değildir.
ama bunca zaman sonra ben de yine aşık olabileceksem, yine o duyguları tadabileceksem, herhalde ki birçok insan aşık olabiliyordur.
neden mi böyle diyorum, şundandır ki, aşık olamam lan ben diyordum. birisine bağlanamam, ki karşılıklı gibi görünüp de karşımdaki insan beni kandırırsa vay halime. bir de kız nazı çekemem diyordum... ama yine çekiliyormuş, yine sineye çekiliyormuş, şirinliğe yoruluyormuş o ufak tefek şeyler.
hülasa, ne olursa olsun insanın yaşaması gerek sanki. tertemiz saf duygularla desteklenmeli...
''bu devirde aşk mı kaldı lan keriz'' diyen olsa, ben de '' bu devirde de aşık olunuyorsa, siz hangi devirde yaşıyorsunuz ?'' desem olmaz mı !
