üç dört yıl öncesine kadar ailemin dedesinin dedesinin seçtiği ve benim de böylelikle seçmiş sayıldığım dini savunuyor, kendimi öyle tanımlıyordum. aklım almadı bir yerlerde bir şeyler koptu gitti. gidik hala.. bundan tam bir hafta önce canımın içi anneannem vefat etti. çok inanırdı. onun için yıllar sonra abdest aldım. sabah tam gittiği saatte kalkıp dua falan okumayı planlıyorum. sonra da çıkıp bir sigara yakıp annemi arayıp -sanki aklımızdan çıkıyormuş gibi- onu tekrar anarız falan. aklıma başka hiç bir şey gelmedi çünkü yapacak. sadece bir hafta oldu o gideli. ve ben onun öldüğü o saatte uyuyor olmak ya da bir şey yapamadan durmak istemiyorum. belki bir yerlerden görüyorsa tebessüm eder, hoşuna gider diye.
oldukça samimiyetsiz bir davranış esasında dini açıdan.. oruç tutup tabak tabak yemekleri çöpe atan böylelikle açların halinden anlamış olan sevgili oda arkadaşımınki kadar
samimiyetsiz bir davranış.
