hepimizin hayatta düşmekten korktuğu anlar olmuştur. nebileyim mesela ben daha önce ağır düşüş tecrübemin olduğu durumlar için düşeceğimi anladığım an harekete geçerim. düşmek kötüdür, yanınızda sizi kaldırabilecek biri yoktur çoğu zaman. biri kaldırmadığı sürece de öyle yatarsınız. hatta bazıları gibi siz de aklınızdan geçirirsiniz acaba çanağı mı kırdım yahu diye. düşmekten korkmak deyince benim aklıma doktorlar dizisinde kutsinin yasemin ergeneyi düğün günü terkettiği an aklıma gelir. adam şunu demek istedi. sen bana güvenmiyosun ben de seni bırakıp gidiyorum. adam da düşmekten korkuyordu tabi, düşmemek için yaptı bunu. en iyi yöntemdir uzaklaşmak. çünkü uzaklaştığın an kimse düşüremez seni.
aşık olmak deyince de aklıma eskiden o kadın filmi gelirdi. artık kaybedenler kulübü filmi geliyor. oradaki oyuncular aslında kaybetmenin kötü bişey olmadığını hissettirdiler bize. misal ıssız adam filmi çıktığı dönemde bir anda millet plak almaya başlamış, istiklalde adamlar yalnız gezmeye başlamış bir ara. düşünün ki bizim ankara bahçeli 7.caddede bile cadde ortasındaki kitap ve cd satan yerde bile ayla dikmen çalmaya başladı o dönemler. kaybedenler kulübü çıktı millet standarda bağladı. ben mesela her gecenin sonunda iyi geceler herkese tabi böyle bişey mümkünse diyorum. filmler bizi etkiliyor ama sanırım mutsuz sonla biten filmler bizde bir sempati yaratıyor ki onların derdine ortak olup onlar gibi davranıyoruz bazen.
insanların bana yaptıklarımdan dolayı kızmasını istemezdim. tamam çılgınsın delisin gibi sözler söyleyin de bırakın ben istediğimi yapabileyim. her zaman söylemişimdir: kötü şeyler gördük bu hayatta. sevgilisini aldatanlar, aldatılanlar, aşık olanlar, olduğunu zannedenler, bir hediye vermek için kelle koltukta ama gayet manasız ve vurdumduymaz bir cesaretle kızın karşısına çıkıp doğum günün kutlu olsun diyerek hediye verenler, parkta oturup saatlerce o telefonun çalmasını bekleyenler, acaba verdiğim hediyeye ne tepki verecek diye merak edenler, gecenin bir yarısı parkta içki içti diye polis tarafından kenara çekilenler, mutlu çift gördüğünde küfredenler, mutsuzluğunu tatlı yiyerek ve salsa yaparak bastırmaya çalışanlar, sinirlendiğinde karşısındakini kırmamak için telefonuna bakmayanlar, insanlara samimiyet gösterdiğinde en azından o karanlık gecelerde bir mum yakıp aydınlandığını düşünenler, ailesinin baskısından nefret edenler ve hayallerinin peşinden gitmek için onları karşısına alan kişiler gördük bu hayatta. biz de sevdik, ama her şeye rağmen şarkılar söyledik ve sırf içimizde kalmasın pişman olmayalım diye her aklımıza geleni de yaptık. teşekkürler dünya!
