ne yaşadığını bilirsin,
nede öldüğünü,
sadece sen varsın şimdi kalbimde,
ıslak kaldırımlarda gözlerim pencerenin önünde,
senin nöbetinde,
gam yüklü bulutlar anlatıyor sana olan sevgimi,
bilmiyorsun ama sen değil mi.,
duymuyorsunda bu söylediklerimi ne tuhaftır bu gidişat,
aslında seviyorsun sende belki beni ayda yılda karşılaşıp görüşsekte,
bitmeyecek bir tutkunun esiri oldum,
kara gözlerin unutturduğu bir adamım şimdi ben,
geçmeyecek bu hüsranın sesi içimde hep sürecek,
senden bana kalacak bir acılı mirasın varisiyim,
yaşayan bilir ancak bu duyguları,
kalanı ne anlar ne bilir gamsız deyyuslar onlar,
bu aşkın acısını yüreğinden yaşayana sor güzelim beni,
gör o zaman neler çekmişim,nelere yanmışım,
bitecek mi dediğin bilecek mi dediğin şeyin sonu gelmiyor,
yoruluyorsun bu gizemi yolun yokuşunu çıkarken,
eskiden bihaber yeniden bihaber yaşarsın,
sonuçta hep boşa yaşar boşa çabalarsın,
kimse senin anlayacak değil ki,
anlayana gitte bi sor hele bi sor hele,
sana anlatacak bu aşkın dayanılmaz acılarını,
unutulmayacak geçmişte kalsa,
bir hazan güneşi misali,
gözlerinde kayboluşlarını,
hiç izlemesende bu güneşin batışlarını,
sevgilinin gözlerinde,
hayaldesin çünkü sen unutmayacaksın,
o kara gözlerin,
can alıcı bakışlarını...
