çoğu insanımız hayatında bir kez olsun sanatla ilgilenmez, kitap okumaz, tiyatroya gitmez vs vs. hayatları o kadar heyecansız ve boş geçer ki. bir an önce evleneyim de hayatım düzene girsin, çoluk çocuk sahibi olayım düşünceleri gençlik yıllarının boşa geçmesine, öylesine bir hayat yaşamaya mahkum kalmış şekilde devam eder. ve bu tekdüzeliğin içinde mucize diye duyduğu bir kaç şey hayatına renk katabilir. tabi ki onlar için en büyük mucize kitabın inmesi, din, peygamber gibi olgulardır. halbuki sadece bu dünyada yaşayıp ölmesi gerektiğinin farkına varamamıştır. tüm kötülüklerin din referanslı olduğunu göremeyecek kadar saftır. zaman ilerledikçe ve din denen kavram yıkıldıkça herşey daha güzel olacaktır. tek umudum bu.fakat bu ülke insanları için öncelike insan olunması gerektiği anlaşılıp idrak edilmelidir.
