utangaç yanakların bir buseyi gözyaşıyla demlediği dalgın bir anında cebindeki telefonu çaldı.
telefondaki ses onu unutma bahçesine gömdüğü alevden küle bir yolculuga çıkardı. ömrüne iliştirilen ne kadar
güzel sözcük varsa bu seste kümelenmişti sanki. yüzündeki şiir yanıklarına düşsel imgeler bıraktı bu ses.
