öfkem kızgınlığım başımda kaynıyor. şakaklarım enli sağlam pranga çivileri gibi başıma batıyor. ve kızgınlık değil bu üzüntü.. transformersta galbatronun jazz'ı ortadan ikiye böldüğü sahnedeki gibi birini ortadan ikiye bölmek istiyorum. duvarları yumruklamak başka yerleri kırmak yetmedi. ranzamın merdivenini yumruklamak istiyorum. ellerim en son vukuatımın yararlarını iyileştirmiş, ortam müsait koşullar uygun, kararlı kızgın, merdiven odaklı bakışlarım var fakat içimde kalan o en son bilinç beni durduruyor..
