çocukken babanızdan ne zaman para isteseniz, "pantolonumun cebinden al" demiştir. parasını hep cebinde taşır ama bu arada ortada işlevi bir türlü çözülemeyen bir de cüzdan bulunmaktadır. bir gece babanız uyurken merakınıza yenilip çabuk çabuk karıştırırsınız. içinde pek kayda değer bir şey yoktur. bulduklarınızdan tatmin olmamışsınızdır ama yapacak bir şey de yoktur. kimlik, bir iki kartvizit, vs..
günün birinde otuzlu yaşlarınıza geldiğinizde, dolapta bir şeyler ararken karşınıza yine aynı cüzdan çıkıverir. oldukça da eskimiştir. boş olduğunu düşünürsünüz ama yine o eski merak sizi dürter durur bölmelerine, gözlerine bakmanız için. dayanamayıp yine bakarsınız çabuk çabuk. ancak bu kez içinden çıkanlarla cüzdan elinizde bir süre öylece kala kalırsınız. cüzdanın içinden çıkanlar: sizin, kardeşinizin ve annenizin fotoğrafları, doğduktan sonra kesilen ilk tırnaklarınız (bereket getirmesi nedeni ile zamanında oraya koyulmuştur) ve babanızın babasının gazetede yayınlanan ölüm ilanı (kenarları düzgün bir şekilde kesilmiş ve otuz yıldır tek bir yeri bile kırışmamış).
ortada gizem mizem kalmamıştır artık. bundan sonra gizemli olan tek bir şey vardır ki, o da cüzdanın ilginç bir şekilde ortadan kaybolmasıdır.
