"ilk sözcüklerimizi aynı çatı altında söylemiştik. Benim ki baba idi. Onun ki emir, benim adım"
"nereye dönsem onun bağlılığından, o kahrolası, şaşmaz sadakatinden bir iz görüyordum."
"bu hasan'ın benim için yaptığı son fedakarlıktı. Ona ihanet ettiğimi bilmesine karşın beni bir kez daha, belki de son kez kurtarıyordu.
...
O an bütün yüreğimle sevdim. hiç kimseyi sevmediğim kadar sevdim."
ve tabiki de "Bin tane iste senin için yakalayayım."
Hasan'ın koşulsuz Sadakatinin bedeli Emir'in ihanetiydi ,bunun bedeli ise yıllar boyu sürecek bir vicdan azabı.. Hiçbir kitap beni bu kadar etkilemedi. Gerçekten dünyada bir yerlerde Hasan gibi insanların olma ihtimali bile mutlu ediyor beni.
