bir yanları şirinken, diğer yanları gargameldir onların. kendi doğruları var ama kendi yanlışları yoktur. hayatın ve olayların merkezindedirler ve öyle zannederler. aslında hiçbir halt da bilmezler kitap okuma eyleminden söz ederler ama açıp okumuşlukları ve iki satır bilgileri yoktur. popülerlik kaygıları da vardır bunların. tuvalette sıçarken bile bunun sevdasını yaşar ve hayalini kurarlar. halbuki dönüp baktıklarında çıkarttık pislik kadar bile, insanlığa katkıları yoktur. bi nevi toplum içinde bi karış topukla gezenler gibidirler. topuk kırıldığında bile havalı gözükmeyi umarlar. işte kırılan o ilk topuğu gördüğümde kıçlarına bir tekmeyi de basmak isterim.
