varolması sözlüğün ve hatta ülkenin ve hatta hatta dünya'nın hayrına olan kesimdir.
şöyle diyenler var; ''hep eleştiri hep eleştiri ama icraata gelince bişey yok.''
evet gerçekten de böyle bir kesim vardır. ama her eleştiri yapan da düşüncelerini hayata geçirecek diye bir şey de yoktur. bazı şeylerin düzelmesi için eleştirenler de olacaktır, bu eleştirilerden kendine birşeyler çıkarıp icraatlerini iyileştirmeye çalışanlar da olacaktır.
hiç gazete okumadınız mı? o kadar köşe yazarı var. hepsi de küçücük köşelerinden dünyayı kurtarıyorlar. peki bunları kendileri mi yapıyorlar? ekonomiyi kendileri mi düzeltiyorlar? hayır. sadece elinde icraat yapabilecek yeti veya imtiyaz olanların bir daha düşünmelerini sağlamaya çalışıyorlar.
hoş pek dikkate alınmıyorlar, hatta eleştirirleri kaldıramayan örümcek kafalılar tarafından topa tutuluyorlar. ve hatta o kadar tepki çekiyorlar ki öldürülüyorlar.
bu insanların tek suçları mevcut düzenin bozukluğunun farkında olmaları ve toplumu uyarmaya çalışmaları. yoksa hiçbirinin dünyayı kurtarma gibi bir iddiaları yok. onların görevi eleştirerek toplumu bilinçlendirmek. toplum bilinçlenince gerisi çorap söküğü gibi geliyor zaten.
şimdi ne dedim ben? dedim ki herkes başbakan olamaz. ama herkes eleştirmen olabilecek kadar iyi bir gözlemci ve takipçi de olamaz. başbakan hata yapar, eleştirmen uyarır. başbakan doğru yapar, eleştirmen alkışlar ya da daha iyisi için eleştirmeye devam eder.
