fazlasıyla anlamsız bir hayat yaşayan, çevresinde kendisini seven kimse olmayan, yalnızlıktan kuruyan, mutsuzluğun ve çaresizliğin dibine vurmuş, hayattan hiçbir beklentisi kalmamış insanlar intihar etmezler.
onlar sadece, aslında çevresindekilerin kendilerini ne kadar çok sevdiklerini anlamalarını isteyen zavallılardır. hap içer, camdan atlar, bileklerini keser, gazı açık bırakırlar. kafalarında hep bir kurtulma ihtimali ve sonrasında ağlayarak kendilerine kaybetme korkusuyla sarılan sevdikleri eşliğinde. genelde kurtulurlar da.
arkandan ağlayan birileri olmayacaksa, intihar etmenin mantığı nedir ki? lütfen, bunu herkes bilir.
hiç kendi boğazını keserek intihar eden birini gördün mü? çünkü intihar kendini cezalandırma şekli değildir. kendini cezalandırmak isteyen insanlar, sadece -yaşamaya devam ederler. bu kadar.
