ankaranın gri sokaklarına ve monoton hayatıma inat rengarenk birisi, bukalemunun tam tersi bir yaradılışa sahip ortamın rengine büründüğü kişi, yaradılışı Rabbin boş vaktine denk gelmiş gülperisi ve hayatıma girişi ankara da gök mavi...
hayat resmimde sadece çizgilerden ibaret olan beni boyama kitabı boyayan çocuk misali renklendirdi birden çok renk ile, haa aslında bana tek renk bile yeterdi de sahi ona yeter miydi?
+aşkım ne tür boya kullanıyorsun sen? hem çok değil mi napıcan o kadar rengi?
-yok tatlım yetmez tek renk rengarenk olsun dünyan.boyamda pastel.
+neden pastel ki?
-renklerin silinmesin çıkmasın diye, istesende çıkartamazsın artık beni.
+çıkmaz di mi pastel?
-istesende çıkartamazsın dedim ya tatlım.
+:)
yalan söylemişti, pastel kullanmadı hiç bir zaman, özel bir boyaydı, hani efsane kalem vardı yaa çeke imza attıktan bi kaç saat sonra uçan o bulmuştu, bende kullandı.o gidince hava aldım ve uçtum, uçuruldu renklerim ama anlayamadığım çizgilerim de kayboldu ,benden geriye boş bir tuval bıraktı ve ankara da gök gri...
herhalde ancak modern sanat olurum, aslında onu da olamam yaa neyse.
