3 kuruşluk bir insana 5 kuruşluk değer verdim. 2 kuruşa beni sattı. Hiç gitmeyecekmiş gibi severdi. Gün oldu, hiç sevmemiş gibi gitti. Nerde, nasıl, ne yapıyor bilmiyorum. Umrumda da değil, üzerınden çok ilişki geçti. Ama ilkler unutulmuyor.unutamadıgım ne? Pişmanlığım. Saflığım, onu alıp dünyamın merkezine koymamdı. Peki ya şimdi? Ben dünyanın merkezine koyuyorum. O ise uzakta dadılık yapıyor. Ve hâlâ beni bıraktığı yerde, bıraktığı gibi biliyor. Burnunu sürtmem an meselesi. Ama yapamıyorum. içimdeki aşk, zamanla yerini acıma ya bıraktı.
