Birde benim gibiler vardır ki her sınıfta bulunmaz. valla lan, eşimi benzerimi bulun... çok sevinirim yani. * adı koyulamayacak çocuk bu çocuklar genellikle sessiz sakindir. öyle millete tip tip bakarlar, etrafı süzerler. hiç göze batmazlar. fazlalık gibidirler. kimse onlara bulaşmaz. kimse onları takmaz. hani liselerde "bütün sınıf bir aileyiz, hepimiz kardeşiz, 11-c unutulmaz" falan vardır ya. bu çocuklar bozar o durumu. sınıfta taş çatlasa 2-3 arkadaş edinir. onlarla da samimi olmaz. dışarıdan gelen kişilerle sadece selamlaşır, uzun sohbetlere girmezler. bir çeşit yabanidirler. hatta öyledir ki dışarıdan gelen kişileri arkadaş olarak kabul etmezler. "sınıf arkadaş"lığı onlar için zorunludur. çünkü sonuçta sizi sistem zorlamasa o insanları sikinize takacağınız yoktur.
işte böyledir, hep gölgede kalır o tipler. arkadaşlarını hep saflar arasından seçer. çünkü yönetilmeyi sevmez bu tipler. her zaman yöneten olacaklardır. o yüzden sınıftaki insanlarla anlaşamazlar. kendi arkadaşları dışarıdakilerle muhabbet ettiği zaman ya bunu engellerler, yada arkadaşlarıyla arasına bir mesafe koyarlar. çünkü bu şahıslar, gözlerinin tutmadığı insanlarla asla takılmazlar. lakin bu kişilerin hayatı sınıftakilerin gördüğü gibi sıradan değildir. kendi arkadaş grubu vardır bu kişilerin. ve "adı koyulamayacak çocuk" dediğimiz kişiler, herkesten daha heyecanlı ve mutlu bir hayat yaşarlar.
işte ben buyum kardeşler. sınıfımdaki en mutlu kişi. bunu ise herkese mesafeli yaklaşmama borçluyum, insanları süzgeçten geçirmeye borçluyum. varsın onlar bunu anlamasın. hiç s*kimde değil. *
