uluslar arası ilşkiler, ülkelerin sınır ötesi operasyonları, ciddi problemler olduğu kadar, jeo politik, jeo stratejik, askeri ve ekonomik bir yığın parametrelere bağlıdır.
askeri harekatlar, fiziki ve psikolojik hazırlıklara ihtiyaç duyar. türkiye kıbrısa müdahale ederken, 1963lerden beri kendi iç muharabe gücünü sağlamlaştırma, modernize etme, yeni etkili amfibi taarruz ekipmanlarını hazırlamış olmanın sayesinde ani refleks gösterebilmiştir. 1960lı yılları hatırlayanlar, mevzuya hakim olanlar bilir, defalarca müdahale kararları alındıysa da hem donanım eksikliği hem de nato üyesi ülkelerin, başta abd olmak üzere onay vermemesi yani dış şartların elverişsizliği engel teşkil etmiştir.
sürekli israil örneği yanlıştır. israil monte devlettir. başta abd olmak üzere emperyalist mihrakların orta doğu üssüdür. israil eylemlerini bu güçlerin fiziki ve moral desteğiyle yapmaktadır.
görünen o ki uluslar arası emperyalist güçler, yeni bir israil olmamız karşılığında bize harekat serbestisi vermek planları içindedir. türkiyenin bu manada kukla ülke olmasını arzulamak her halde kimseninin aklından geçmemektedir. hükümet ve ona bağlı askeri gücün temkinli hareket etmelerinin ana sebebi budur. bu kabil meselelerde hamasete yer yoktur.
