şaka şaka severek okuyorum göt herifi. ama sorun şu ki o güldürüyor ben güldürmüyorum, güldürmem de ben sarsarım, rahatsız ederim, mide bulandırırım, hasssiktir yok artık dedirtirim ben evde de böyleyim. geçen gün kahvede allah birdir ve tayyip o'nun elçisinin elçisidir dedim bir cümle esnaf ayaklarıma kapandı "sen de o'nun elçisi misin" dedi. sonra horaşyo geldi atımı hazırlamış "hadi gidelim sıkılmadın mı daha" dedi "hayır dedim daha vakit var şu saatin tıkırtısı bir dursun ben biliyorum yapacağımı" dedim. gülümsedi ben de gülümsedim. böyleyken böyle işte atım hazır gözüm aya yorgi'de varsayalım ismail de orda olsun. ne de güzel olur şimdi orası kalın giyinmek lazım. ha bir de can sıkıntısı var nedenli nedensiz, -nedensizini hiç görmedi bu gözler ya neyse- sineye yerleşir de aman dinlemez. zaten adam dememiş mi "can sıkıntısı insanı öldürür kemirir" şimdi tahlil ettiğim üzre demiş ve gayet de haklıymış (gören de bi bok demiş sanar ya neyse). ama sonuçta o'nun haklılığı benim can sıkıntımın geçmesine neden olmadı-olamadı.
horaşyo? orda mısın lan gevşek? duyuyor musun bak bu sana müjdem olsun. az daha bekle beni avcuma alıp bütün yılları koşa koşa geleceğim. bekle yeter ki bekle!
