bir başınasın sokaklarda
gel desem gelmezsin biliyorum
ama düşünmeden edemiyorum
yağmur yağıyor, ya ıslanırsan?
ya makyajın akar yüzünde dağılırsa?
ya sen, yağmuru fırsat bilip de,
ağlarsan gizli gizli ?
güneşli bir gün
sen yanımdan geçip giderken
daha beni tanımıyor,
üzüm sevmediğimi bile bilmiyorken
kokun çalındı burnuma.
bir daha bırakmamak üzere,
o gün başlamış demek hayat oyunlara
bir tren istasyonunda
küçük bir kız
aynı, tıpkı, bizzat sen!
adını soruyorum, söylemiyor
yaşını yamuk parmaklarıyla gösteriyor
senin gibi,
ne çekip gidiyor, ne benle burada.
şimdi sen şemsiyeni
ve gözlerini sileceğin mendili,
hazır et ki böyle görmesinler.
yine benden bilmesinler.
ben zaten hiç gülmedim,
bari seni artık üzmesinler.
