ara ara son iyi oylanan entryleri'ni, son kötü oylanan entryleri'ni, en beğenilen entryleri'ni okuyor ve gülümsüyorum. ama bir yandan da üzülüyorum, içim burkuluyor. bu üstadın ulu'yu terk etmesi, bizim için gerçekten büyük bir kayıp olmuştur. eminim burda olsa, dünün beğenilen entryleri'nde birinci sırada o yer alırdı hep.
adam komik yazıyordu, komik yani. tespitleri, hayatın içinden yaptığı gözlemleri, hikaye içindeki karakterlerin özellikleri ve yazdığı diyalogları insanı ortadan ikiye yarabilecek derecede. girdiği entryleri okuduktan sonra, "lan ilerde komedyen neyin olursam bu espriyi de çarpıyım şurdan." diyorum. ya da abarttığımı falan düşüneceksiniz belki, zaman zaman bu entryleri aklıma getirip gülüyorum. özellikle de diyaloglarına... lügatıma birkaç yeni kelime eklemiştir, küfür haznesine de hayranım ayrıca. *
şu ana kadar uludağ sözlük'te gördüğüm en iyi yazardır kısaca. şimdilik böyle düşünüyorum, ileride durum ne olur bilemem tabi. biliyorum ki sırf bu cümleden dolayı seri eksileneceğim, ama değer abi...
özledik seni vodvil, lütfen geri dön. kim üzdü, im kırdı seni bilmiyoruz ama, dön...
ben: hadi vodvil, sözlüğe geri dönmek zorundasın. insanımız mutsuz tamam mı, onların yüzünü güldürmelisin. mutlu olmalarının kaynağı sensi...
yırtık dondan çıkan arkadaş: hocam ya bikaç adım geriden konuşsan diyom. çemen mi yedin ne pis pis vurdu valla...
ben: amını skiyim kürşat.
