her gün aynısını izmir'de eshot otobüsünde yaşadığım rezalet olaydır.bu rezalete etki eden unsurları şöyle sayabiliriz:
* ortalar bomboş, diyen değerli yaşlı amcalar.
* boş yer olunca oturduğunuzda cık cık sesleri eşliğinde teyzeler.
* bir adım daha ilerleyelim, diye haykıran şoförler.
* sabah sabah ağlayan küçük çocuklar ve bebekler.
*mp3 ile son ses ismail yk dinleyenler.
*fortçular.
--
kısacası en gereksiz, en sevilmeyen, olabildiğince kaçılması farz olan eylemdir.
saygılar..
