türkiye'de piyasacı ve tekelci burjuvazinin sözcüsü iktidarlara karşı işçi sınıfının örgütlü muhalefetini ortaya çıkması bakımından yaşamsal önem taşıyan gerekliliktir.
kemalizm ve temsilcisi chp birer sol hareket değildirler. bu hareketleri sosyal demokrat olarak nitelendirmek bile mümkün değildir ki nerede kaldı sosyalizm.
kemalizm batı'nın yaşadığı aşamaları yaşamadan ülkeyi batı'ya şeklen benzetme girişimidir. kemalizm, antidemokratik yollarla oluşturulmuş meclislerden bazen baskıyla kanunlar çıkarttırıp buna devrim adı vermektir.
sosyalizmin tahayyülünde böyle bir sistem yoktur. sosyalizm, antidemokratik yollarla kurulmuş temsili meclislerden kanun çıkartmakla devrim yapma yolundan uzaktır. o, işçi sınıfının örgütlü devrimci muhalefet bayrağıdır. bir takım seçkinlerin halka zorla şapka giydirmesi, soyadı koyması, yazı şeklini değiştirmesi bu tarz komik eylemlerle uğraşmaz sosyalizm.
solun amacı, üretim ilişkilerini kökten değiştirmek ve yeni bir paylaşım düzeni ortaya koymaktır. kemalizm bunlara dokunmadan şeklen bazı değişiklikler yapmanın adıdır, üstelik gücünü halktan değil bizzat devletin silahlı gücü olan ordudan alır.
türkiye solu yıllardır içindeki kemalizm zehrini atamadığı için bu ülkede örgütlü işçi sınıfı muhalefeti ortaya çıkamıyor ve sömürü alıyor başını gidiyor.
türkiye solu kemalizm'den kurtulmaya mecburdur. bu yüzden chp ve kemalizm'i tarif ederken bunları sol, merkez sol, sosyalist olarak görmemek gerekir.
