bir tanıdığım var o beni bilmez,
-kızgınlığımsa; "yağmuru seviyorum" diyerek ıslanmayan, şemsiyelerine sarılanlara.-
demişti zamanında. bu gün hafif çiseleyen yağmurunda yürürken ankaranın hak verdim tekrar. hissederek konuşmuyor çoğunlukla insan. ve ben yağmuru seviyorum.
