devirdiğim geceler dizili duruyor öylece
zihnimde bir kargaşadır
almış başını uğulduyor
sanki sersemleten yağmurun kokusu bu ililklerime dolan
akşamın sesi beni karanlığa boğan
sanki günü sonlandıran
gündüzü kovalayan gece dönüp duruyor seni her düşleyişimde
hayat bu işte
yelkenlerini açmış öylece ilerlerken batırıyor
başka hikayelerde su yüzüne çıkarıyor
belki senle belki hiç...