benim gibidir. çok seversin. çok ama. zaten sırf bu sevginin hatrına yıllardır sürdürmüşsündür. ittire ittire bir ilişki. anlık mutluluklar için adeta eziyete katlanırsın. hem seversin hem de nasıl ayrılacağını düşünürsün çünkü gelecek yoktur sizin için. uzak geleceğinde mutsuz, monoton bir evlilik görürsün. ve o cesaret gelir sonunda. ayrılırsın. hatta cesaret edemediğinden yüzyüze de bitiremezsin. çünkü seni ikna edip ayrılık fikrinden vazgeçireceğini bilirsin. (zaten sen de sevdiğin için buna razı olursun). telefonda konuşurken ağlatırsın sevdiğini. inanmak istemez kabul etmek istemez. sen de ağlarsın. yanaklarından yaşlar akarken sesinin normal çıkması için uğraşırsın. ağlama dediğinde de "ben ağlamıyorum" diye böğürürsün. eziyettir yani. hala kalp sancım devam ediyor. kalabalık bir ortamda otururken bile gözlerim bir anda doluyor. bunu yazarken bile ne kadar acı çektiğimi anlatamam. böyle bir şey yaşayan herkes için dileğim; geçer umarım. fazla can yakmadan kurtulursunuz.
