huzur verilmez. akraba ziyaretine gidilmez. bayram dolaşması yapılmaz. çünkü hangi akraba görülse; "ya şu kız da çok güzel be oğlum. sen de bekarsın. elin ayağın düzgün. işin gücün var. yaşın da geldi. tek eksiğin bir eş. konuşalım mı ailesiyle?" falan türü size göre son derece ilginç, onlara göre oldukça olağan önerilere rastlarsınız. hele ki; yapacağınız eş-dost ziyaretinde 40-60 yaş arası bir teyze varsa; yandınız gitti.
- eee yavrum sen neredeydin? ne iş yapıyordun?
sen: istanbul'dayım hamiyet teyze. bilgisayar işi yapıyorum.
- ay yavrummm... işini de bulmuş benim aslan tosunum. bak şu bizim kirvelerin kızı vardı şaziye. bildin mi?
sen: hee. hatırladım teyze evet (hatırlanmaz).
- o kız da bekar. çok beğeniyorum ben onu.
sen: ne güzel.
- çok da güzel kız allah için.
sen: hmmm. onun adına sevindim.
- ben sizi çok yakıştırıyorum birbirinize. sen de çok güzel çocuksun.
sen: sağol hamiyet teyze, sağol.
- e ne diyon konuşalım mı kızla?
sen: ıııı. şey. yok şimdilik gerek yok sanırım.
- ya olur mu öyle. hemen evlenecek değilsiniz ya. bi görüşün, kaynaşın.
sen: yok teyze düşünmüyorum.
- ne düşünmüyorumu oğlum? olmaz öyle. 30 yaşına geldin.
sen: ehehehe. biz kalkalım artık...
