geçen gün başıma gelen talihsiz olay.
evet arkadaşlar.. gün geçmiyor ki, itin götünden çıkma bu tür olaylar başıma gelmeye dursun. anneannemi severim ama bi' türlü başına taktığı o bez parçasını çıkartmıyor.. bi' keresinde tam arkasındayken, hiç haberi yokken çekip asılmışlığım var. yüzündeki ifadeyi görmeliydiniz. bilal inci gibi gülmüştüm onun bu haline. ahahaha.. sonra bana bi' de bana ilenmesi yok mu. tam bir cadı yhaa! neyse..
evde her şeye karışmasından çok sıkılmıştım. anneme dedim: "gitsin artık evine ya. sevgilimi bir aydır çağıramıyorum." yalvardım yakardım. annem de beni kırmadı. son oğluyum ne yapsın. eheh..neyse annannemin oturduğu mahallenin başında metrobüsten indik. tam üst geçitten geçiyorduk ki, sevgilim de karşıdan gelmesin mi. yerin dibine girmek üzereydim. o anda aşağı atlayasım geldi. ama biraz yüksekti vazgeçtim la..siz siz olun, türbanlı anneannenizi evine postalarken peruk falan takın.
bu da böyle bi' anımdır. demirbank iyi günler diler
