otogarlar uzaktan sevenler'in bir tür öcüsüdür. istenmeyen yeridir şehrin, görmek istemediğiniz şeydir.
ayrılık zamanı her an daha da yaklaştıkça, otobüse binmek için gidilecek otogara biraz daha yaklaştıkça daha da zorlaşır..
birlikte geçirdiğiniz güzel anlar, anılarda da zaten içinizde bir ukte vardır her zaman. o ukte işte yanında iken bile özlenen sevgilidir..
sevgili sizi uğurlar yaşlı gözlerle..
siz erkekliğinize güvenip kâh tutarsınız kendinizi.. kâh gider gitmez otobüs başlarsınız hıçkırmaya.. yanınızdakine sezdirmemeye çalışarak.. üzülürsünüz işte..
gitmeseydim...
dersiniz.
gözlerinizi kapatırsınız.
kulaklığınızı takarsınız.
ve yola devam edersiniz..
işte o an akla gelir..
"keşke hiç bitmese şu yolculuk.."
