Yüzüne bakamıyorum, cok üzgünüm. Bazen göz göze geldiğimizde gözündeki nefret ile karışık öfkeyi görüyorum ve bu benim icimi parcaliyor. özür dilerim sana bunları yaşattığım icin. Bir gün tekrar bana sevgi dolu bakabilecek misin bilmiyorum ama hergün bunu umuyorum. Birgün bir şey olur ve hala aramızda bu korkutucu sessizlik olmuş olursa sana son söylediğim sözlerin kötü bir şey veya değersiz bir şey olmasını istemiyorum aslında. Keşke yüzüne bakıp seni cok seviyorum babacığım cok özür dilerim ne kadar özür dilesem azdır ama sana yine sarılmak istiyorum, seninle konuşmayı, sohbet etmeyi bunları bi kenara bırak sadece rahat rahat aynı odada bulunmayı bile özledim, diyebilsem. Benden nefret ettiğinden fazla nefret ediyorum ben kendimden ama kendime karşı öfkem yaptığım hic bir aptallığı yok etmiyor işte. cok üzgünüm baba.
