mutlaka herkesin en az bir kere izlemesi gereken,
kalpleri burkan, yürek dağlayan bir film.
insanın karısı başkasıyla evlenmiş ve sen ona hala "affet beni al yazmalım" diyorsun.
her şeye rağmen.
bu aşktı. ama sevgi neydi?
bence de türkan şoray'ın dediği gibi, "sevgi emekti"
ayrıca insana "keşke eskilerde yaşasaymışım" dedirtiyor bu film.
eskiden her şey daha değerliymiş. her şeyin tadı farklıymış. ne bileyim, bir mektubun bile tadı varmış adeta.
o yüzden bunun gibi filmler bir daha çekilemeyecek.
kadın evini bırakıp gidiyor. döndüğünde kocası yok ve onun nerde olduğunu bilmiyor.
kocası da kadının nerede olduğunu bilmiyor.
telefon yok, haberleşemiyorlar. zor film zor.
bu filmi en taş yürek adama izlet, adamı duygulandırırsın.
o derece mükemmel bir film.
bu da o harika olan son sahnesi;
(küfür yememek için not: filmi izlemeyenlerin izlememesi tavsiye edilir. )
