magnumdur efendim. sene 90ların başları. izmir e anneannemin yanına tatile gelmiştik. dışarda oynamaya inmiştim, bir süre geçti '' anneeeeaaaaaa dondurma alabilirrr miyyyiiiimmmm'' diye aşağıdan bağırmıştım anneme. neyse geldi hadi alalım diye. '' anneee magnum alabilir miyiiimmm??' diye en şirin halimi takınmıştım. ilk kez yiyecektim neyse aldı annem oturdum apartmanın önüne. o kadar yavaş yedim ki allah sizi inandırsın az daha yiyemeyeceğim kıvama geliyordu. aman tanrımmm bu ne kadar ggüüzeeellll diye diye yedim bitirdim. işte o anda benden mutlusu yoktu. bak yıllar geçti kazık kadar kız oldum, hala öyle çok rahat magnum alamam, pahalı diye..
