çocukken abla lannoldu tarafından baya bi işkenceye maruz kaldığımdan aklımda da bununla ilgili bir detay kalmış. ilginç değil, kader!
efendim çocuğuz o zamanlar, hatta baya bi çocuğuz 3-4 yaşında falan olmalıyım hatırlamıyorum* ama o civar olmalı, çünkü daha yeni 3 tekerlekli bisiklet alınmış bana. abla lannoldu da kıskanç, fesat, pislik... ıyyy! hiç çekemez beni adi şey ya... çocukluğumu bitirdi!!! neyse ben bisiklete binip pedal çevirmeye çalışıyorum bu da peşimde "bi kere de ben biniyim" falan modunda. vermedim, o da "tamam" dedi, " seni ittiriyim arkadan o zaman?"...
işte bu soru sözlük, hafızama kazınan bu soru, "arkadan ittireyim?"... hala çınlar kulaklarımda... hayır zaten laf bi kere güven vermiyo?! nedir arkadan ittireyim yahu? ittirme? niye ittiriyosun? şimdi olsa "ittirme arkamdan" derim zaten ama o zaman küçüğüm ya basmıyo aklım... "tamam" dedim.
o da beni ittirmeye başladı... ittirdi, ittirdi, ittirdi... taa ki ben önümdeki kocaman taşı görene kadar... o da taşı görmüş olacak ki bıraktı ittirmeyi, ben de duramadım tabi, taşa çarptım. bayılmışım...
