herkes gördü ki bu ligin tozunu attırabilecek görüntüsünü veren tek takım bursaspor şu ana kadar. bu mağlubiyetin bize ligde kaybettirebileceği hiçbir şey yok, prestij kaybı olur derdim de karşımızdaki takımda jimnastik olunca onu da es geçiyorum.
maça gelirsek top oynayanda, top oynattırmayanda bizdik. özellikle ilk yarıda beşiktaş'ın maçın hemen başındaki pozisyonu dışında hiçbir pozisyonu yok, tek kale gibi birşey yaptık. bangura'nın kırmızısı bizi hücum olarak çok etkilemedi, savunma açısından 60-70 dakika tüm futbolcular iki kişilik oynamalıydı, bu kadar ağır zeminde oyuncuları inanılmaz yordu.
ikinci yarı başlangıcında ertuğrul'un anlamsız oyuncu değişiklikleriyle şaşırdık. ilk devrenin en iyi oynayanlarından batalla çıkıp yerine tagoe giriyor. tagoe iyi güzel oyuncuda bu maçın adamı değildi. 2-0 olur tagoe'yi alırsın, 4'e 5'e gidersin ama maç hala 1-0 da iken çok anlamsızdı.
herkes bilir ki en iyi savunma pas yapıp, rakibi topun peşinden koşturmaktır. batalla'dan sonra sahada pas yapıp oyunu yönlendirebilecek adam kalmadı. genel olarak topun önünde olmayı tercih ettik. ozan ipek çıkıp yerine ahmet arı girdi, bu adam bizde oynayabilecek klasa sahip değil, hani insua? bunlara rağmen ikinci devrede pozisyon zenginliği olarak önde olan bizdik.
jimnastik anlamsız bir takım olmuş, ne yaptığını bilmeyen, quaresma'ya dayalı, saldırmak isteyen ama doğru düzgün onu da beceremeyen oyuncu topluluğu halini almışlar. attıkları iki gole aldanmak aptallık olur.
dün bursa'da belkide tarihinin en beter yağmuru yağdı, sel oldu. tamda maç saati öncesi olması tribünleri olumsuz etkiler derken yine bir teksas klasiği ile karşılaştık.
maç bitti, tribünler boşaldı, biz hala oturuyorduk, söyleyecek birşey yoktu.
futbolun böyle birşey olduğunu bir kez daha gördük yaşadık.
ayarın olmayan takımlar bile bir anda galip gelebiliyor.
